Ja hoor, toch nog een blogje van mij…hadden jullie niet verwacht he? Nou, ik kan je melden: zelfs mijn mensen hadden dat niet verwacht. Terwijl ze mij toch al bijna acht jaar kennen en ik al bijna acht jaar mijn leven met hen deel. Mijn motivatiegraadje staat nou eenmaal altijd, met alles wat ik leuk, lekker en fijn vind, op tien. Zo ook nu nog. Dat is de aard van dit beestje…
Ik vergaar zoveel mogelijk kusjes en knuffels en die krijg ik dan ook volop. Mijn kusjesfabriek draait eveneens nog op volle toeren en ik drink en eet nog altijd met plezier. Ik laat natuurlijk wél weten wat ik het lekkerste vind en met mijn vlees stop ik soms met eten uit mijn bakje omdat vrouwmens dan bij mij in de kussens komt zitten om mijn bakje vast te houden. Kijk, dat ‘voeren’ vind ik dan gewoon gezellig. Ik weet natuurlijk dat daar mijn pillen inzitten en dat het belangrijk is dat ik het opeet. Slim he?
Van de week at ik bijna een dag niet, maar toen ik mijn mensen tegen elkaar hoorde zeggen dat ze dachten dat ik het op ging geven en dat het misschien tijd werd om dokter Diederik te laten komen, dacht ik: ‘Ho even, dat is nog ff niet mijn bedoeling’ en toen ben ik maar weer gaan eten…
Chaya is een dappere dodo!
Sterkte met wat gaat komen…
Lieve groet, Anneliese
Tja…. ook een hondenleven is eindig. Geniet lekker van alle aandacht die je krijgt en alle lekkere hapjes met of zonder pillen. Dat lieve vrouwmens zorgt in ieder geval goed voor je. Ik zeg; geniet van elke seconde en als de tijd echt daar is. Dan is iedereen waar je van houdt om je heen om je dag te zeggen. Ik wens je alle goeds en liefs toe en kijk stiekem toch weer een beetje uit naar volgende week in de hoop dat er weer een leuk Chaya verhaaltje is om te lezen. Ps: Jij bent de enige die ik terugschrijf
groetjes van een grote fan
Wat lief dat ik de enige ben die je terugschrijft!
Een poot voor kelef Chaya , voor jou Hanneke ❤️
Als je je geliefd en veilig weet, is het leven ‘aangenamer’ en loslaten meer ontspannen.
Manja
Ja, dit is zó waar: Als je je geliefd en veilig weet, is het leven ‘aangenamer’ en loslaten meer ontspannen.